اختر شیمی

اخترشیمی

تصویربالا که شبیه چشم است تصویری شبیه سازی شده از اطلاعاتی است که ویجرهای فرستاده شده به فضا ارسال کرده اند. تخمین زده شده 200 میلیارد تریلیون ستاره در جهان هستی وجود دارد. حدود 98 درصد از جرم کیهان از دو عنصر هیدروژن و هلیم که کوچکترین اتم های موجود در جهان است تشکیل شده تمام عناصرموجود در بدن ما توسط ستارگان ساخته شده و درکیهان موجود است به عنوان مثال آهن بدن ما توسط انفجارابرنواخترها درکیهان پراکنده شده و به سوی زمین نیز آمده تامین شده پس ما به نوعی فرزند ابرنواخترها هستیم مطابق کتاب شکیبایی در سپهر لاجوردی، 99 درصد عناصر موجود در بدن ما در کیهان نیز وجود دارد بنابراین ما یک اتحاد تنگاتنگی با کل هستی داریم و جدا کردن خود از کیهان یک کار عبث و بیهوده ای است پس عناصربدن ما و عناصرکیهان در هماهنگی است آیا تاکنون اندیشیده اید که  آگاهی و روح انسان و این حیات خاص انسان و جهش اگاهی که به سوی اختراعات و اکتشافات ودرک عمیق اسرارهستی می رود از کجا می آید ؟ پس جدا کردن انسان از نظام کیهانی به عنوان یک سیستم هوشمند قابل پذیرش نیست.اگاهی حاکم بر دستگاه آفرینش نمایانگر این است که همه اجزا عالم که سازنده خود سیستم هستند زنده ، هوشمند با برنامه و رو به تکامل هستند .ما زیرمجموعه کل به نام کیهان هستیم به حکم منطق مجموعه ها  “هرآن چه را که  زیرمجموعه دارد ، کل مجموعه هم دارد اما هرچه کل مجموعه دارد زیرمجموعه ندارد” بر طبق تعالیم هرمسی در لوح زمردین نیز گفته شده “هرآنچه در پایین است پژواک آن چیزی است که در بالا است؛ و هر آنچه در بالا است  پژواک آن چیزی است که در پایین است. شخص بایستی از این آگاه باشد تا درکی از آن یکتای ابدی بدست آورد” . پس اگر انسان هم زنده هست وهم اینکه درزندگی رو به تکامل می رود پس کل مجموعه جهان نیز یک نظام است که می اندیشد، زنده و هوشمند است  و رو به تکامل می رود.

مولانا نیز براین اساس می گوید :

جمله ذرات عالم در نهان                     با تو می گویند روزان و شبان

ما سمیعیم و بصیریم و هشیم                 با شما نامحرمان ما خامشیم

انچه که در کیهان هست بدن ،اگاهی و حتی روح ما را می سازد ایا نباید فکر کنیم ما به عنوان یک جز از کل اگر روح داریم و کل کیهان هم روحی دارد پس اگاهی و روح کیهانی چقدر می تواند با عظمت باشد؟ ودرک این معنا چقدر می تواند به زندگی ما تعالی ببخشد؟ پس لازم است که انسان به این شعور و درک برسد که  کیهان در واقع محیط زیست ما و گهواره وجود مااست پس هر چه بیشتر از اسرارآن پی ببریم به زندگی خود معنا و مفهوم بالاتری بخشیده ایم . پس بی جهت نیست که بزرگانی همچون ملاصدرا ، ابوریحان بیرونی ، خواجه نصیرالدین طوسی و غیره در پی فهم نظام اگاهی حاکم برهستی از طریق کاوش در آسمان و بررسی ستارگان بوده اند . چرا که دریافته بودند کیهان همانند چشمی بر ما می نگرد همانطور که در قران سوره یوسف فَاللَّهُ خَيْرٌ حَافِظًا وَهُوَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِينَ خدا خودش را بهترین نگهبان و مهربان ترین مهربانان نامیده است پس شاید بتوان گفت این همان چشم خداوند است که هر لحظه برما می نگرد و نگهبان ماست .

حال که فرصتی پیش آمده تا در مدرسه آسترولوژی در حضور ماریای عزیز به مطالعه اجرام آسمانی و چگونگی تاثیر آنها بر زمین بپردازم هر روز بیشتر از پیش در بهت فرو می روم که مجموعه ای از ستارگان که میلیاردها کیلومتر با ما فاصله دارند و با هم یک نشان به عنوان مثال خرچنگ ، ترازو ، قوچ و… را تشکیل می دهند چگونه بر رفتار ، حرکات ، باورها و احساسات ما تاثیرگذارند در واقع آسترولوژی راهی ساده برای دیدن جهان و آگاه شدن از جریان انرژی های موجود در جهان است در این صورت نگاه ما به خودمان و جهان هستی متفاوت می شود و در پذیرش بیشتری نسبت به رویدادهای زندگی خود قرار میگیریم.