“خدایان نمی میرند”
گیلگمش
در تمامی روایت های پرستش دینی-عرفانی.. در هر فرهنگی و اسطوره‌ای همیشه خورشید را به عنوان سرچشمه حیات می یابیم. در نیمکره شمالی نیز، جایی که بسیاری از تمدن‌های باستانی در آن واقع شده اند، پرستشگاه‌های بیشماری وجود دارد که نشان می‌دهد مردم آن زمان چرخه خورشیدی را مد توجه داشته و بعنوان نماد چیزی متعالی شناخته می‌شده و بعدتر خورشید، زاینده مفهوم توحید در دیدگاه ادیان یهودی، مسیحی و اسلامی نیز میگردد.
اولین خدای خورشیدی که در اسطوره ها به آن برخورد می‌کنیم، مردوک است. نبرد مردوک با تیامات تصویری از مبارزه خورشید علیه تاریکی جمعی و اجبارهای غریزی است. “چشم را” یا “چشم خورشید” نمادی از اراده پدر بر روی زمین و انتقام ظلم‌هایی است که علیه او انجام میشود.
بودا هم اسطوره خورشید است. او را شاکیا می نامند و چرخ خورشید نماد باستانی در تعالیم بودا است. سومین خدای خورشید از ایران باستان زاده میشود. میترا.. او خدای سوگندهاست.. واسط بین پدرش اهورامزدا و بشریت و تقریبا همانند اپولو است که این نقش را برای زئوس بازی می‌کند.
مانند مردوک، میترا نیز باید مبارزه کند اما نه با مادر اژدهایی خود بلکه این گاو نر است که میترا باید با آن مبارزه کند.
میترا همچنین در اساطیر باستانی ایران یک خدای نجات دهنده است که بی شباهت به مسیح نیست. پرتوهای خورشید اطراف سر میترا مشابه هاله اطراف سر مسیح است .. نمادی از جاودانگی.
همانند مسیح میترا نیز رنج می‌برد تا انسانیت را نجات دهد. در اسطوره میترایی خدا در زمان انقلاب زمستانی به شکل زمینی تجسم می یابد و آغاز زندگی جدیدی را بشارت می‌دهد. آیین “خورشید تسخیر نشده” روم باستان نیز با آیین میترا مرتبط است گرچه کاملا با هم یکسان نیستند. این همان روزی است که خورشید منظومه شمسی ما در ضعیف‌ترین قدرت خود قرار دارد..یک سکون ۳ روزه قبل از آنکه خورشید مسیر خود را بسمت نیمکره شمالی تغییر دهد تا انسان ۳ روز در اطراف نقطه انقلاب زمستانی قدرت سکون و تغییر جهت را تجربه کند.
این ثابت ماندن خورشید استعاره ای است از پتانسیل انرژی نهفته در انسان و توانایی او برای تغییر مسیر زندگی خود و به این ترتیب است که گفته میشود مسیح ۳ روز بر صلیب مرده بود تا دوباره متولد شود.
اینجا دریچه ای دیگر بسمت روشنی و حقیقت باز میشود. حقیقت اسطوره میترا که از دل ایران زمین برآمده بود و در مقابل صلیب مسیحیت قرار گرفت.
بقول ارنست رنان تاریخدان و باستان‌شناس “اگر مسیحیت فانی و متوقف میشد جهان میترائیست می‌گشت”.
میترا خالق و نظم‌دهنده جهان و مظهر لوگوس یا کلمه خلاق است.. او خورشید نیست.. خدایی است که در خورشید جای دارد. او با دیدن رنج انسانها از اهریمن به روی زمین تجسم یافت. در پایان‌جهان نیز او باز خواهد آمد تا بشر زنده را قضاوت کند. او پس از آخرین نبرد و پیروزی بر شرّ، برگزیدگانش را از طریق رودخانه‌ای بسمت جاودانگی هدایت خواهد کرد.
اکنون بینشی عمیق‌تر از روایت عیسی و مصلوب شدن او یافته‌ایم. این در اصل استعاره ای است از این گذر خورشید و رستاخیزی که رستگاری را به ارمغان می آورد .
میترا اگرچه در یک دوره دفن و حتی شاید به صلیب مسیحیت کشیده شد اما او زنده بود.. زنده است.. سالها به نام مسیح ستایش شد و اکنون در باززایشی نو، اهریمن دروغ را شکست می دهد و به حیات معنوی راستین خود باز میگردد.
6 پاسخ
عالی بود مثل همیشه🙏🙏🌲🌲
چقدر قشنگ بود ماریا جان
حس خیلی خوبی پیدا کردم از خوندن این پست 《اراده پدر بر روی زمین و انتقام ظلم هایی که علیه او انجام میشه》
همیشه ازت آموختم بدرخشی همیشه🌼🌼
با تشکر و سپاس از تلاش شما برای گسترش اگاهی🙏
فوق العاده بود ماریا جانم متشکرم از این آگاهی هایی که بما میدی
خط آخر بسیار قشنگ بود میترا زنده است
پرنور باشی دختر ماه 🌼🤍
ممنون ماریا جانم بسیارعالی🙏🌱🌸